فساد قوم لوط

قبلاً یادآور شدیم که ابراهیم(ع) از شهر حَرّان، واقع در شمال سرزمین بین‏النهرین مهاجرت نمودهو به همراهى همسر و کسانى که به او گرویده بودند، و در رأس آنهابرادرزاده‏اش لوط بن هاران به فلسطین آمد.بعد از آن که قحطى و خشک‏سالى فلسطین را فرا گرفت، ابراهیم به همراهى لوطرهسپار مصر گردیدندو پس از آن که فشار قحطى فروکش نمود از مصر بازگشتند، در حالى که گوسفندانزیادىرا که پادشاه مصر بدان‏ها داده بود، به همراه داشتند، و از آنجا که چراگاه‏ها براى گوسفندان فراوان آنها،گنجایش نداشت، و سبب اختلافاتى میان شبان‏هاى ابراهیم و لوط شده بود.ابراهیم(ع) مصلحت دیدکه براى رفع اختلاف، زمین‏ها را با لوط تقسیم کند. به لوط پیشنهاد کرد،جایى را که مورد پسند اوست،انتخاب کند، و او سرزمین اردن - که دو شهر سَدوم و عَموره در آن قرار داشتند -و اطراف آنها را انتخاب کرد و در شهر سدوم اقامت گزید.مردم شهر سدوم از تبهکارترین و خدانشناس‏ترین انسان‏ها بوده و از نظراخلاقى بدترین مردم به شمار مى‏آمدند،آنها براى راهزنى و دزدى راه‏ها را بسته و در مراکز فساد، مرتکب اعمال ناروا مى‏شدندو از ارتکاب هیچ عمل ناروا و پلیدى، دریغ نمى‏کردند، و عمل زشتى را [لواط]بنا گذاشته بودندکه هیچ کس از فرزندان آدم مانند آن را انجام نداده بود و خداوند پیامبرخویش لوط(ع) را با رسالت الهى براى ارشاد و هدایت آنها و بیم دادن از کارهاى زشت آنان به سویشان فرستاد.